Odmiany

Lista odmian:

Boiken

Bukówka

Cesarz Aleksander

Cesarz Wilhelm

Charłamowskie

Czeskie Panieńskie

Glogierówka

Gloria Mundi

Gołąbek Sądecki

Grafsztynek Czerwony

Grafsztynek Inflancki

Grochówka

Jakub Lebel

Jonatan

Kalwilla Jesienna Czerwona

Kalwilla Biała Zimowa

Kandil Sinap

Kazachstańskie Jubileuszowe

Koksa Pomarańczowa

Kosztela

Kronselska

Królowa Renet

Krótkonóżka Królewska

Książę Albert

Martens Samling

Nierównane Peasgooda

Pepina Linneusza

Pepina Parkera

Piękna z Boskoop

Reneta Kandyjska

Reneta Landsberska

Roter Belfleur

Różanka Berneńska

Starking

Szara Reneta Francuska

Truskawkowe Nietschnera

Zimowe Bananowe

Żeleźniak

Żeleźniak

Nazwa handlowa: Żeleźniak

Pochodzenie: odmiana niemiecka, powszechnie uprawiana w Bawarii, była uprawiana  w Polsce południowo-wschodniej.

Owoce: średniej wielkości, kulisto stożkowate, spłaszczone przy ogonku; skórka gruba, gładka, błyszcząca, z dużym, wyraźnym, purpurowym rumieńcem (na drzewie pokryta sinym nalotem, w czasie  przechowywania rumieniec staje się błyszczący, a skórka lekko tłusta) ; szypułka średniej długości, lekko wygięta; zagłębienie szypułkowe ciasne, lejkowate; kielich zamknięty.

Miąższ: początkowo zielonawy, później białożółty, zwięzły, winno-słodki, w miarę dojrzewania coraz bardziej soczysty, bez aromatu.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają w październiku, do jedzenia nadają się od  grudnia, sposobem domowym dają się przechowywać do czerwca.

Drzewo: duże, rozłożyste; odporne na choroby; na mróz wytrzymałe: może być uprawiana  na terenach chłodniejszym klimacie. Późno wchodzi w owocowanie, owocuje bardzo obficie, przemiennie ( na zasobnych glebach corocznie).

Przydatność odmiany: owoce deserowe i na przetwory.

Zimowe Bananowe

 

Nazwa handlowa: Zimowe Bananowe

Pochodzenie: odmiana amerykańska, powstała w 1876 roku w stanie Indiana.

Owoce: średniej wielkości, okrągłe lub lekko spłaszczone; skórka delikatna, błyszcząca, żółta, z czerwonym, rozmytym rumieńcem, zagłębienie szypułkowe  średnio głębokie; kielich zamknięty.

Miąższ: białożołty, soczysty, kwaskowaty, lekko aromatyczny, z bananowym posmakiem.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają pod koniec październiku , dobre do jedzenia w grudniu, trwają do kwietnia

Drzewo: średniej wielkości, tworzy koronę kulistą z przewieszającymi się gałązkami; na mróz bardzo wytrzymałe, średnio odporne na parch; owocuje obficie , przemiennie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe  i na przetwory, dobre do suszenia.

Truskawkowe Nietschnera

Nazwa handlowa: Truskawkowe Nietschnera

Pochodzenie: odmiana łotewska

Owoce: duże, okrągłe lub lekko spłaszczone; skórka delikatna, błyszcząca, białożółta, z dużym różowym paskowanio-rozmytym rumieńcem, zagłębienie szypułkowe średnio głębokie, wąskie; kielich zamknięty.

Miąższ: biały, kruchy soczysty, winnosłodki, lekko aromatyczny, soczysty.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają pod koniec września, trwają do grudnia.

Drzewo: średniej wielkości, tworzy koronę szeroką spłaszczoną; na mróz wytrzymałe, odporne na parch; owocuje obficie , przemiennie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe, dobre do jedzenia prosto z drzewa i po krótkim przechowaniu.

Szara Reneta Francuska

Nazwa odmianowa: ‘Reinette grise française’ (franc.)

Nazwa handlowa: Szara Reneta Francuska

Pochodzenie: odmiana francuska, bardzo stara, opisana już w 1653 roku, uprawiana we Francji i popularna w całej Europie , w Polsce znana, ale mało rozpowszechniona.

Owoce: średniej wielkości, bardzo kształtne, kulisto stożkowate; mocno ordzawione, skórka dosyć gruba, zielonożółta, z rozmytym, czerwonym rumieńcem od strony słonecznej (w nieordzawionej części owocu); szypułka krótka , gruba; zagłębienie szypułkowe średniej głębokości; kielich zamknięty.

Miąższ: zielonkawożółty,  kruchy, winno-słodki, delikatny, soczysty.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają w drugiej połowie października, do jedzenia nadają się od listopada, sposobem domowym dają się przechowywać do stycznia.

Drzewo: w młodości rośnie silnie, tworzy koronę średniej wielkości, kulistą; odporne na choroby; na mróz wytrzymałe; wymaga gleb żyznych, ciepłych, dostatecznie wilgotnych, owocuje corocznie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe, bardzo dobre na susz; dobrze znoszą transport.

Starking

Nazwa handlowa: Starking

Pochodzenie: odmiana amerykańska, znaleziona w 1881 roku w USA.

Owoce: średniej wielkości, stożkowate z wyraźnymi żebrami; skórka gruba, mocna, gładka, jasnożółta, prawie w całości pokryta różowym rumieńcem z ciemniejszymi grubymi prążkami, pokryta woskowym nalotem, zagłębienie szypułkowe  średnio głębokie; kielich zamknięty.

Miąższ: zielonokremowy, ścisły, jędrny,  soczysty, słodki, z melonowym posmakiem, aromatyczny.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają  w połowie października, dobre do jedzenia w listopadzie, trwają do stycznia.

Drzewo: średniej wielkości, tworzy koronę kulistą z przewieszającymi się gałązkami; na mróz średnio wytrzymałe, średnio odporne na parch; owocuje obficie, corocznie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe ( smaczniejsze po krótkim przechowywaniu) .

Różanka Berneńska

Nazwa handlowa: Różanka Berneńska

Pochodzenie: odmiana szwajcarska, z drugiej połowy XVIII wieku, w Polsce znana, ale mało rozpowszechniona.

Owoce: średniej wielkości lub duże, kulisto stożkowate; skórka cienka, zielonożółta, z prążkowanym, ciemnoczerwonym rumieńcem, często pokrywającym cały owoc; szypułka gruba; zagłębienie szypułkowe średniej głębokości; kielich otwarty lub półotwarty.

Miąższ: biały, czasem zaróżowiony pod skórką, zwięzły, kruchy, winno-słodki, delikatny, bardzo soczysty.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają w połowie września, do jedzenia nadają się od końca września, sposobem domowym dają się przechowywać do listopada.

Drzewo: w młodości rośnie silnie, tworzy koronę średniej wielkości, kulistą; średnio odporne na choroby; na mróz średnio wytrzymałe; wymaga gleb żyznych, ciepłych, dostatecznie wilgotnych, owocuje corocznie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe, dobre na soki, wina i susz (ze względu na nieciemniejący miąższ); dość dobrze znoszą transport.

Roter Belfleur

Nazwa handlowa: Roter Belfleur

Pochodzenie: odmiana holenderska, opisana w 1760 roku

Owoce: duże, wyrównane, kuliste-spłaszczone, z niewielkim żebrowaniem przy kielichu skórka zielona , błyszcząca, z dużym rozmytym rumieńcem. Zagłębienie szypułkowe, szerokie, szypułka krótka, gruba, kielich półotwarty.

Miąższ: zielonkawokremowy, z zielonym żyłkowaniem, średnio soczysty, lekko kwaskowaty, aromatyczny.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą owoce osiągają w pierwszej połowie października, dobre do jedzenia w listopadzie , przechowują się do lutego.

Drzewo: rośnie silnie, tworzy dużą, rozgałęzioną koronę, odporne na parch, odporne na mróz, owocuje średnio obficie, najczęściej przemiennie, kwitnie bardzo późno, nadaje się do uprawy w rejonach podgórskich.

Przydatność odmiany: owoce stołowe i kuchenne, dobre na kompoty i susz.

 

Reneta Landsberska

Nazwa odmianowa: ‘Landsberger Reinette’ (niem.)

Nazwy handlowe: Landsberska, Reneta Landsberska

Pochodzenie: odmiana otrzymana XIX wieku w Gorzowie Wielkopolskim (ówcześnie – Landsberg)

Owoce: średnie lub duże, kulisto stożkowate, lekko spłaszczone; skórka gładka, lekko tłusta i błyszcząca, zielonkawożółta, często ze słabym, rozmytym, pomarańczowokarminowym rumieńcem ; szypułka średniej długości; kielich półotwarty lub otwarty.

Miąższ: żółtawobiały, luźny,  słodko kwaskowaty, soczysty, lekko aromatyczny.

Dojrzewanie owoców: dojrzewają w drugiej połowie września, do jedzenia dobre od listopada, sposobem domowym dają się przechowywać do stycznia.

Drzewo: silnie rosnące , o luźnej, szerokiej, rozłożystej koronie; mało odporne na choroby; mało wytrzymałe na mróz; najlepiej rośnie na glebach żyznych, owocuje obficie, raczej przemiennie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe, bardzo dobre na przetwory (soki, wina), źle znoszą  transport.

Reneta Kanadyjska

Nazwa odmianowa: Reinette de Canada (fr.)

Nazwa handlowa: Reneta Kanadyjska

Pochodzenie: powstała we Francji pod nazwą ‘Pariser Rambour Reinette’ skąd została wywieziona do Kanady, gdzie bardzo się rozpowszechniła, do Europy wróciła  Reneta Kanadyjska

Owoce: duże lub bardzo duże, kulisto spłaszczone, nieco kanciaste, często asymetryczne; skórka gruba, szorstka, sucha, żółtawozielona, siateczkowato ordzawiona i pokryta rdzawymi cętkami; szypułka krótka gruba, sztywna; zagłębienie szypułkowe wąskie, lejkowate; kielich otwarty.

Miąższ: żółtawy, średnio zwięzły, kruchy, delikatny, drobnoziarnisty, średnio soczysty, aromatyczny.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają w pierwszej połowie października, do jedzenia dobre od grudnia, sposobem domowym dają się przechowywać do lutego.

Drzewo: silnie rosnące, tworzy rozłożystą koronę; raczej odporne na choroby; na mróz średnio wytrzymałe; wymaga gleb bardzo żyznych i ciepłego, osłoniętego stanowiska; owocuje umiarkowanie, corocznie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe i na przetwory, dobrze znoszą transport.