Nazwa odmianowa: ‘Yellow Bellflower’ (ang.),

Nazwa handlowa: Pepina Linneusza

Pochodzenie: odmiana pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, gdzie była bardzo rozpowszechniona, w Europie znana, w Polsce była uprawiana amatorsko.

Owoce: średniej wielkości lub duże, jajowato stożkowate, żebrowane; skórka gładka, cytrynowożółta, sucha, często z brązowoczerwonym , rozmytym rumieńcem; szypułka średniej długości, czasem długa; zagłębienie szypułkowe głębokie, ordzawione; kielich półotwarty lub zamknięty.

Miąższ: żółtawy, średnio zwięzły, kruchy, delikatny, drobnoziarnisty, soczysty, aromatyczny, o gruszkowym posmaku.

Dojrzewanie owoców: dojrzałość zbiorczą osiągają w drugiej połowie października, do jedzenia nadają się od grudnia, sposobem domowym dają się przechowywać do lutego.

Drzewo: silnie rosnące, tworzy rozłożystą koronę o lekko zwisających pędach; raczej odporne na choroby (czasem owoce ulegają gorzkiej plamistości podskórnej); na mróz średnio wytrzymałe; wymaga gleb bardzo żyznych i ciepłego stanowiska; wcześnie wchodzi w owocowanie, owocuje obficie, przemiennie.

Przydatność odmiany: owoce deserowe i na przetwory, niezbyt dobrze znoszą transport.